DTS 03-1-07-2552

Pointer / Set and String

พอยเตอร์(Pointer)

คือต้นฉบับของชนิดข้อมูล ที่สร้างจากข้อมูลมาตรฐานชนิดหนึ่งค่าของมันคือตำแหน่ง Address อยู่ในหน่วยความจำคอมพิวเตอร์ ใช้สำหรับกำหนดค่ามาจากความคิดพื้นฐานของ Pointer ConstantsPointer Values

การประกาศและกำหนดลักษณะของพอยเตอร์ การประกาศและกำหนดลักษณะของตัวแปรพอยเตอร์จะใช้เครื่องหมาย Indirection เมื่อทำตามแล้วพอยเตอร์จะยังไม่ชี้ไปยังตัวแปรใด

การประกาศตัวแปรพอยเตอร์แบบต่าง ๆ ที่มีข้อมูลตรงตามชนิดข้อมูล และพอยเตอร์ที่ประกาศจะมีชนิดข้อมูลดังนี้

p เป็นตัวอักษร (Character)
q เป็นตัวเลขจำนวนเต็ม (Integer)
r เป็นเลขทศนิยม (Floating-point)

การกำหนดค่าเริ่มต้นของพอยเตอร์ พอยเตอร์เปรียบเสมือนกับตัวแปร คือ เมื่อโปรแกรมเริ่มทำงานแล้ว ไม่ได้ทำการกำหนดค่าเริ่มต้นให้กับพอยเตอร์ก็จะทำให้ค่าบางอย่างอาจนำไปใช้ได้

เครื่องหมาย Indirection (*) และ Address (&) เป็นเครื่องหมายตรงกันข้าม เมื่อนำมารวมกัน
เช่น
*&x ก็จะมีความหมายเท่ากับ x



เซ็ต(Set)

เป็นโครงสร้างที่ข้อมูลแต่ละตัวไม่มีความสัมพันธ์กันเลย ตัวดำเนินการของเซ็ต ประกอบด้วย

1.set intersection การนำตัวเลขที่เสมอและจริงแท้เพียงหนึ่งเดียวมารวมกัน

2.set union การนำสองเซ็ตที่อยู่ในกลุ่มตัวแปรมารวมกัน

3.set difference ผลต่าง



สตริง(String)

การกำหนดเป็นอาร์เรย์ของข้อมูลชนิด char หลายๆตัวนำมาเชื่อมต่อกันเป็น string เช่น character ‘c’, ‘m’, ‘p’, ‘u’, ‘t’, ‘e’, ‘r’ เก็บไว้ในอาร์เรย์รวมเป็นข้อมูล string ซึ่งจะได้ข้อความ “computer” ข้อมูล string เป็นได้ทั้งค่าคงที่ (constant) และตัวแปร(variable)

สำหรับ ‘\0’ หมายถึงเครื่องหมาย mull ซึ่งใช้เป็นรหัสจบสตริง